Ένα βιβλίο που έχω ξεχωρίσει

Όλα σού τα ‘μαθα

μα ξέχασα μια λέξη

Αν είχαμε δύο ζωές , δε θα σκεφτόμουν ποτέ να γράψω τούτο το μυθιστόρημα.Δε θα ωφελούσε ούτε εσάς ούτε εμένα.Θα ζούσαμε την πρώτη μας ζωή σαν πρόβα , σαν δοκιμή , για να μάθουμε να ζήσουμε όπως θα θέλαμε την δεύτερη.Αν πεθαίναμε δύο φορές ,είναι σχεδόν βέβαιο ότι τη δεύτερη θα πεθαίναμε καλύτερα από την πρώτη .Δυστυχώς δεν είναι έτσι.Η ζωή μας είναι μόνο μία ,και μάλιστα μικρής διάρκειας.Αυτό το θέατρο μπορούμε να το παίξουμε μόνο μία φορά.Χωρίς πρόβα , χωρίς δοκιμή.Γι ‘αυτό ,πρέπει να το παίξουμε όσο γίνεται καλύτερα και για μας τους ίδιους και για όσους αγαπάμε.Εμείς γράφουμε το σενάριο που μας αξίζει.Εμείς φτιάχνουμε τα σκηνικά που μας αρέσουν.Εμείς επιλέγουμε τους ηθοποιούς.Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές και ταυτόχρονα οι θεατές. Στο τέλος εμείς θα το απολαύσουμε ή δε θα το απολαύσουμε.Εμείς θα το χειροκροτήσουμε ή δε θα το χειροκροτήσουμε.

<< Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Μπουραντά διακεκριμένου καθηγητή του Μάνατζμεντ και της Ηγεσίας στη Ελλάδα με διεθνή αναγνώριση.Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.>>