Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Σκόρπιες σκέψεις...

-Το πιο σοφό που έμαθα είναι αυτή η κεντημένη φράση στις παλιές μπάντες. «Και αυτό θα περάσει».


Και, γύρω, γύρω, πουλιά και λουλούδια…

-Φόρτωσες την ψυχή σου με τόσα πολλά! Με τόσα παράταιρα… Κουβάλα την τώρα μπαταρισμένη και μη μιλάς.

-Έχω ανάγκη να δω τα πράγματα γύρω μου με το χρώμα και το σχήμα τους. Χωρίς εσένα δεν τα καταφέρνω.

-Τι σου είναι αυτοί οι μεταμοντέρνοι επαναστάτες, τέλος πάντων! Επαναστατούν πάντοτε και μόνο, εκ του ασφαλούς.

-Έκλεισες τα πορτοπαράθυρα της ψυχής σου, τοποθέτησες κλειδαριές ασφαλείας, δαγκάνες… Αερόσακους έβαλες; Χα! Με το ένζυμο της μούχλας σκέφτηκες τι θα κάνεις;

-Έχω περάσει προ πολλού απέναντι. Στην άλλη όχθη. Πέρασμα δύσκολο, μωρό μου. Είπα εκατό φορές πως θα πνιγώ. Γι’ αυτό με βλέπεις μουσκεμένη ως το κόκαλο. Εσύ στέκεσαι ακόμη στην άκρη κι ούτε τα παπούτσια σου δεν έχεις λύσει.

-Φυλάξου από κείνους που σκοτώνουν κύκνους, τη νύχτα, για να στολίζονται με τα φτερά τους την ημέρα.

- Πότε να’ ρχόμουν να σε βρω; Όλη μου τη ζωή την πέρασα σαν ναυαγός. Το μόνο που προσπαθούσα να κερδίσω πάντα, ήταν μια σανίδα για να μην πνιγώ. Πότε να’ ρχομουν να σε βρω;


Φράσεις από «Το τετράδιο της Αλκυόνης» από τη συγγραφέα Αλκυόνη Παπαδάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου