Γεννήθηκες Coppola και θέλεις να γίνεις σκηνοθέτης. Ακούγεται εύκολο. Στην πραγματικότητα όμως έχεις να περάσεις τις πιο δύσκολες εξετάσεις.
Η Sofia Coppola είναι μία ξεχωριστή σκηνοθέτης που αγαπώ πολύ. Η πρώτη της επιτυχία το 2003 για την ταινία «Χαμένοι στη Μετάφραση» της έδωσε το εισιτήριο για το Kodak Theatre ένα μέρος που σύχναζε και ο διάσημος μπαμπάς της Francis Ford Coppola. Όλοι τότε έσπευσαν να κριτικάρουν άλλωτε θετικά αλλά και πολλές φορές αρνητικά, την πρώτη γυναίκα που προτάθηκε ποτέ για όσκαρ σε τόσο μικρή ηλικία.
Η αλήθεια είναι ότι από τον μπαμπά δεν πήρε μόνο τα μάτια και αλλά και το ταλέντο. Και το σημαντικότερο, δεν έμεινε στη σκιά του. Ο κινηματογραφικός κόσμος της θηγατέρας του Coppola είναι ένα σύμπαν φτιαγμένο από τα εντελώς δικά της υλικά.
Η επόμενη της δουλειά «The Virgin Suicides» η μεταφορά του βιβλίου του Jeffrey Evgenides στη μεγάλη οθόνη, κατοχύρωσε το στυλ της: ματιά απόλυτα θηλυκή, εικόνες σαν βγαίνουν από vintage κάμερα και χρώματα από παλέτα με νερομπογιές. Ευαίσθητα αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστικά και μοντέρνα πλάνα. Ακόμα και η δική της εκδοχή της ιστορίας της Μαρίας Αντουανέττας, με πρωταγωνίστρια την Kristen Dunst, ήταν σαν ένα μπαρόκ video clip.
Η Sofia Coppola είναι μία ξεχωριστή σκηνοθέτης που αγαπώ πολύ. Η πρώτη της επιτυχία το 2003 για την ταινία «Χαμένοι στη Μετάφραση» της έδωσε το εισιτήριο για το Kodak Theatre ένα μέρος που σύχναζε και ο διάσημος μπαμπάς της Francis Ford Coppola. Όλοι τότε έσπευσαν να κριτικάρουν άλλωτε θετικά αλλά και πολλές φορές αρνητικά, την πρώτη γυναίκα που προτάθηκε ποτέ για όσκαρ σε τόσο μικρή ηλικία.
Η αλήθεια είναι ότι από τον μπαμπά δεν πήρε μόνο τα μάτια και αλλά και το ταλέντο. Και το σημαντικότερο, δεν έμεινε στη σκιά του. Ο κινηματογραφικός κόσμος της θηγατέρας του Coppola είναι ένα σύμπαν φτιαγμένο από τα εντελώς δικά της υλικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου