Για όσους θέλουν να μάθουν κάτι για εμένα και για όσους νόμιζουν ότι με ξέρουν αλλά τελικά δεν με γνώρισαν ποτέ….

Πράγματα που γουστάρω

Να ξενυχτάω με καλή παρέα και να μιλάμε ατελείωτα και να φιλοσοφούμε.

Να υπερασπίζομαι το δίκιο με όποιο κόστος .

Το πάθος για ότι αγαπάω!!

Την ειλικρίνεια.

Ένα καλό βιβλίο.

Την αξιοπρέπεια.

Την ευγένεια.\Το χαμόγελο.

Τις σχέσεις που κρατάνε και που κρατάνε στα δύσκολα.(φιλικές η προσωπικές)

Να μαγειρεύω και να πειραματίζομαι και να μαγειρεύω για άλλους.

Να κάθομαι στο τζάκι μου.

Τα νοερά μου ταξίδια,

Το αυθεντικό (Το λατρεύω - και μου λείπει...).

Τις φιλελεύθερες απόψεις μου.

Ένα καλό φιλί.

Τα ταξίδια με καλή παρέα

Να μαθαίνω συνέχεια συνέχεια ….νέα πράγματα μέσα από διάβασμα και ωραίες συζητήσεις …

Την αρμονία.

Το καλόγουστο.

Το καλό ποιοτικό χιούμορ.

Το πάθος.

Να φροντίζω όσους αγαπάω.

Την ξεροκεφαλιά μου…ώρες – ώρες (……)

Τις καλές τέχνες.

Πράγματα που απεχθάνομαι

Να υποτιμάει κάποιος την νοημοσύνη μου.

Το ψέμα θέλω μπροστά μου μόνο την αλήθεια την ζητούσα πάντα - δεν ήταν όλοι τόσο γεναιόδωροι μαζί μου…

Τους ανθρώπους που κρύβονται ακόμα και πίσω από το δαχτυλό τους.

Τους ανθρώπους που κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους και την βολεψή τους.

Τους υπέρμετρα εγωιστές .Προσωπικά τους συγκεκριμμένους τους <λυπάμαι > ας δείξετε επιείκεια με την λέξη . Δυστυχώς όμως αυτό συμβαίνει.

Την έλλειψη τρόπων και κυρίως ευγένειας.

Την ειρωνεία.

Αυτούς που φέρνουν τους άλλους σε δύσκολη θέση και δεν το κάνουν από αφέλεια…

Τους ανθρώπους που δεν χαμογελάνε.

Αυτούς που εγκαταλείπουν στα δύσκολα .

Το δήθεν.

Τους απόλυτους ανθρώπους.

Τις σχέσεις από συμφέρον.

Τη μιζέρια.

Το κακόγουστο.

Τις εντάσεις.

Την αναποφασιστικότητα μου…αχ!! Ώρες – ώρες…

Την τσιγγουνιά.

Το να δίνεις αξία σε λάθος πράγματα.

Μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα.

Μήπως σας χωρίζει η κρίση?

La crise… will tear us apart; Ο αγγλικός τίτλος έρχεται από το διάσημο τραγούδι των Joy Division, η αφορμή από τη νέα πραγματικότητα.

H ρουτίνα, τραγουδούσε o Ιan Curtis, μπορεί να σκοτώσει την αγάπη όπως άλλωστε και η υπερβολική αγάπη. Η κρίση;

Δεν έχει να κάνει σε ποια φάση της ζωής σου είσαι. Μπορεί να είσαι single (καλύτερα- πίστεψε με) παντρεμένη με τις υποχρεώσεις να τρέχουν, μητέρα ή απλά ερωμένη. Όλοι οι ρόλοι είναι μέσα στη ζωή όπως και η σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης. Reality bites! Πρόκειται για μια μαύρη τρύπα που τα ρουφάει όλα: δουλειές, σπίτια, πορτοφόλια, αλλά για στάσου, μια στιγμή: : και σχέσεις.

Η ανεργία χτυπάει κόκκινο. Σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα The Guardian (15-2-2012) φτάνει το 20% με ένα 48% στους νέους κάτω των 24 και όλο ανεβαίνει σφίγγοντας πιο πολύ την αγορά εργασίας. Ο στόχος που είχες βάλει για ψηλά ως νέος ή δεν φαίνεται πια καθαρά ή εξαφανίστηκε από τον ορίζοντα. Το ίδιο ισχύει για τον σύντροφο σου, τον άντρα σου ή για εκείνο τον τύπο που περνάτε την όμορφη περίοδο του φλερτ.

Το γκρίζο σκηνικό που στήθηκε για τους νέους αυτής της χώρας παίζει όλο και πιο πολύ με τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού ρίχνοντας στις ερωτικές σχέσεις στο κενό: οικονομική και προσωπική ανασφάλεια, γκρίνια, καβγάδες και εσωστρέφια.

Όλα είναι οικονομία, έλεγαν οι μεγάλοι στοχαστές και είχαν δίκιο. Ακόμα και ο έρωτας λοιπόν…

Η σεξουαλική διαθεσιμότητα, οι σκέψεις και οι πράξεις ενός κοινωνικού συνόλου επηρεάζονται από την οικονομική πολιτική. Διστάζεις να ξεκινήσεις μια σχέση που μπορεί να σε φέρει στην απόλυτη ευτυχία γιατί φοβάσαι. Δεν σχετίζεσαι γιατί φοβάσαι. Έχεις νεύρα και τα μεταφέρεις στο σπίτι γιατί φοβάσαι. Είναι ο φόβος αυτός που θα ρίξει τα δολοφονικά του βέλη στη σχέση σας. Ο φόβος που πηγάζει από την ανασφάλεια, δημιουργεί τη σύγκρουση και η σύγκρουση φέρνει τη ρήξη.

Έπεσες; Yπάρχει και μια καλή πλευρά. Είναι εποχή που γίνεται και ένα καλό ξεσκαρτάρισμα. Βλέπεις πρώτα ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι και ποιοι οι εχθροί. Μπορείς μετά να αξιολογήσεις και τον σύντροφο σου πιο ουσιαστικά, να δεις βρε παιδί με απλά λόγια, σε αγαπάει; Τώρα, τα αληθινά προβλήματα σας έρχονται στο προσκήνιο. Μην τα ρίχνεις πια κάτω από το χαλί.

Αντιμετώπισέ τα! Ζήτα με τα μάτια σου τι θέλεις, γιατί αυτό που θέλεις είναι αυτό που είσαι πραγματικά. Ναι, η κρίση παίζει να σας χωρίσει αλλά παίζει και να σας δώσει το υλικό για να κάνετε μια νέα αρχή.

Εάν είναι να το κάνετε μαζί τότε έχει έρθει η κάθαρση.

Πάντα μου άρεσε αυτό το ποιηματάκι το μοιράζομαι μαζί σας...........

Ρώτησε κάποτε ο ήλιος το φεγγάρι:
Είμαστε φίλοι η εχθροί ?
Είμαστε ερωτευμένοι και μαζί ή αντίπαλοι και χωριστοί?
Και του απάντησε το φεγγάρι:
Είμαστε φίλοι και εχθροί ,είμαστε εγώ κι εσύ,
Είμαστε όλα αυτά μαζί ,είμαστε ημέρα και νύχτα,
το φώς και το σκοτάδι.
Το Α και το Ω...το Α και το Ω...το Α και το Ω...
Για πάντα θα είμαστε φίλοι και εχθροί.
Μήπως μας έχουν καταραστεί?
Και λέει ο ήλιος:
Δεν ξέρω αλλά έχω κουραστεί.Ελπιζω σ 'αυτη τη ζωή ...στην άλλη...στην επόμενη...ελπίζω σε μια στιγμή που η νύχτα θα γίνει μέρα και η μέρα θα γίνει νύχτα .Και θα χαθούμε εγώ μέσα σε σ' εσένα και εσύ μέσα σ'εμένα και θα γίνουμε ένα.Μόνο μια στιγμή να σ' αγγίξω και ας χαθώ μες στο σκοτάδι σου.

Porcelain Revised Score

Ιστορία ζωής ειπωμένη σε 3΄

Μου άρεσε πάρα πολύ.

Mπορεί μια πραγματικά επιβλητική ταινία τριών λεπτών να αφηγείται μια ολόκληρη ιστορία;

Ο Βρετανός σκηνοθέτης σερ Ρίντλεϋ Σκωτ ξεκίνησε έναν παγκόσμιο κινηματογραφικό διαγωνισμό για επίδοξους σκηνοθέτες, με τίτλο, «Πείτε το με το δικό σας τρόπο». Υπήρξαν πάνω από 600 συμμετοχές.

Η ταινία δεν επιτρεπόταν να διαρκεί πάνω από τρία λεπτά, να περιέχει μόνο μέχρι έξι γραμμές αφήγηση και να αποτελεί μια ολοκληρωμένη ιστορία.

Πρώτευσε το «Μονόκερως από Πορσελάνη» σε σκηνοθεσία του Αμερικανού Κήγκαν Γουίλκοξ. Είναι η ιστορία της ζωής δύο ανθρώπων, που αν και τελείως αντίθετη παραμένει πάρα πολύ όμοια – όλα ειπωμένα σε λιγότερο από 3 λεπτά. Δείτε το βίντεο:

Porcelain Revised Score

Γεμίσαμε «αξιοσέβαστους» φτάνει πια δεν αντέχουμε...

Σκέψεις για τη σύκρουση

Ο άνθρωπος έχει δεχτεί τη σύγκρουση σαν ένα έμφυτο κομμάτι της καθημερινής ύπαρξής του γιατί έχει δεχτεί τον ανταγωνισμό, τη ζήλια, την πλεονεξία, την απληστία και την επιθετικότητα σαν ένα φυσικό τρόπο ζωής.

Όταν δεχτούμε έναν τέτοιο τρόπο ζωής δεχόμαστε τη δομή της κοινωνίας όπως είναι να ζούμε μέσα στο μοντέλο του «αξιοσέβαστου». Και αυτή είναι η παγίδα των περισσότερων μας ότι θέλουμε να’ μαστέ «αξιοσέβαστοι».

Όταν εξετάσουμε το ίδιο το μυαλό μας και την καρδιά, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τον τρόπο που αισθανόμαστε και το πως ενεργούμε στην καθημερινή μας ζωή, παρατηρούμε ότι όσο προσαρμοζόμαστε στο πρότυπο της κοινωνίας, η ζωή γίνεται ένα πεδίο μάχης.

Αν δεν τη δεχτούμε-και κανένας άνθρωπος με θρησκευτική αίσθηση των πραγμάτων δεν είναι δυνατό να δεχτεί μια τέτοια κοινωνία- τότε θα ελευθερωθούμε τελειωτικά από το ψυχολογικό πρότυπο της κοινωνίας.

Ένα μυαλό που είναι μπερδεμένο, οτιδήποτε και να κάνει, σε οποιοδήποτε επίπεδο, θα παραμείνει μπερδεμένο. Κάθε πράξη που δημιουργείτε από σύγχυση οδηγεί σε μεγαλύτερη σύγχυση. Τι συμβαίνει τότε;

Σταματώ να συμπεριφέρομαι με βάση τη σύγχυση από δω και πέρα. ...

Απόσπασμα Ινδού φιλόσοφου

Καλημέρα σε όλους !!!! Σας παρουσιάζω μερικές απο τις καινούργιες δημιουργίες μου !!! Ελπίζω να σας αρέσουν......

5 Τρόποι για να σταματήσετε να νοιάζεστε για όλα...

Μπείτε σε ένα δρόμο που θα σας φέρει πιο αισιόδοξες σκέψεις.

Έχετε σκεφτεί ποια είναι η δική σας λίστα με βασανάκια που δεν σας αφήνουν να πάρετε βαθιά ανάσα; Νομίζω ο καθένας έχει λίγο πολύ τη δική του.

Η γνώμη των άλλων σε πρώτο πλάνο
Είναι ένα εθνικό μας βάσανο να νιώθουμε ότι ανά πάσα στιγμή κάποιος μας κρίνει ή ότι τέλος πάντων σε κάποιον έχουν να λογοδοτήσουμε. Μήπως να ρίξουμε τα κακόβουλα σχόλια και τους ψιθύρους στον κάδο των άχρηστων; Χρηστικά είναι όσα μας κάνουν καλό και όσα μας πάνε μπροστά. Κι εδώ η γνώμη των άλλων είναι χωρίς βαρύτητα.

Το βάρος που έχουν τα λάθη
Είναι τεράστιο και βαραίνει τις πλάτες μας. Τι θα λέγατε αν δεν μπορείτε να τα σβήσετε να προσπαθήσετε να δώσετε στον εαυτό σας την ευκαιρία ή να επανορθώσει ή να μην τα επαναλάβει. Άλλωστε ουδείς αλάνθαστος.

Σταματήστε να αγχώνεστε για ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε
Πάρτε θέση και δράση σε κοινωνικά ζητήματα που προβληματίζουν πια τους περισσότερους από εμάς, βάλτε το δικό σας λιθαράκι, κινητοποιηθείτε! Περιμένετε όμως και ψύχραιμα την εξέλιξη κάποιον πραγμάτων που δεν είναι στο χέρι σας 100% και αντιδράστε μετά πιο δυναμικά.

Μην πάτε πάντα από τον ασφαλή δρόμο
Κάντε μια μικρή παράκαμψη και μπείτε σε ένα άγνωστο δρόμο. Μπορεί να σας βγάλει κάπου που δεν είχατε ποτέ σκεφτεί. Κάντε την υπέρβαση δοκιμάζοντας δειλά ίσως στην αρχή ένα καινούργιο επαγγελματικό project ή κανονίζοντας ένα ραντεβού με ανθρώπους που ίσως να μην είναι εντελώς στο στυλ σας.

Μη βάζετε παντού όρια
Περάστε λίγο αυτά τα συρματοπλέγματα που έχετε βάλει στην επαγγελματική ή στην ερωτική σας ζωή. Η κρίση είναι μια καλή ευκαιρία για τη δική σας μικρή επανάσταση για καινούργιους δρόμους και για έμπνευση.

Διαβάστε κι εκείνο το βιβλίο που πάντα το αφήνατε στη μέση.

ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ..... ΚΑΙ

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ.....ΟΤΙ, ΑΞΙΖΕΙ, ΜΕΝΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...!!

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ...

Δύο βιβλία με έχουν υποχρεώσει να τα διαβάζω κάθε 6-7 χρόνια, μιας και πιστεύω ότι σε κάθε ηλικία σου προσφέρουν κάτι διαφορετικό“ο Γλάρος Ιωνάθαν” και το “Άκου Ανθρωπάκο”.

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

ΡΑΙΧ ΒΙΛΧΕΛΜ

Το έργο αυτού του μεγάλου οραματιστή που αγάπησε τον άνθρωπο και τον πίστεψε όσο λίγοι, δυστυχώς παραμένει πάντα επίκαιρο. Οι αλλαγές που έγιναν από το θάνατό του μέχρι τώρα στην ανθρώπινη συνείδηση είναι πολύ λίγες και τούτο φαίνεται στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση. Αρνούμαστε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Αρνούμαστε να αποδεχθούμε τις απλές αλήθειες της ζωής και να αφεθούμε στο ορμητικό ρεύμα της. Συρόμαστε πίσω από τους μεγαλόσχημους φαφλατάδες που μας εμπλέκουν σε οδυνηρούς και ανόητους πολέμους. Για όλα αυτά τα δεινά ευθύνεται ο ανθρωπάκος που πεισματικά εξακολουθούμε να κρύβουμε και να διατηρούμε μέσα μας, πίσω από τα πολλά ετερόφωτα προσωπεία μας.

Δεν είμαι λευκός μήτε μαύρος, κόκκινος ή κίτρινος. Δεν είμαι Χριστιανός, ούτε Εβραίος, Μουσουλμάνος ή Μορμόνος. Δεν είμαι πολύγαμος, μήτε ομοφυλόφιλος ή αναρχικός. Όταν αγκαλιάζω μια γυναίκα, είναι επειδή την αγαπώ και την ποθώ κι όχι επειδή έχω πιστοποιητικό γάμου ή είμαι σεξουαλικά πεινασμένος. Δε δέρνω τα παιδιά. Δεν ψαρεύω, δεν κυνηγώ κι ας είμαι καλός σκοπευτής κι ας αγαπώ τη σκοποβολή. Δεν παίζω μπριζ και δε δίνω πάρτι για να διαδώσω τις ιδέες μου. Αν οι ιδέες μου ευσταθούν, θα διαδοθούν από μόνες τους. [...] Τηρώ κάθε λογικό νόμο κατά γράμμα, αλλά μάχομαι τους απαρχαιωμένους ή τους εξωφρενικούς. [...] Θέλω τα παιδιά και οι νέοι να απολαμβάνουν τον σωματικό έρωτα δίχως αναστολές. Δεν θεωρώ ότι για να είναι κανείς θρήσκος με την καλύτερη, αυθεντικότερη, έννοια, πρέπει να καταστρέψει την ερωτική του ζωή και να μουμιοποιηθεί, στην ψυχή και το σώμα.”

Ο άνθρωπος που έγραψε όλα αυτά (το 1945 παρακαλώ) κυνηγήθηκε από θεούς και δαίμονες: διώχθηκε από 4 ευρωπαϊκά κράτη, διαγράφηκε από το κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας, με τους αριστερούς να τον θεωρούν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης και τους φασίστες πράκτορα της Μόσχας! Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση, κάηκαν στη Γερμανία ενώ στις ΗΠΑ κατέστρεψαν όλες του τις επιστημονικές συσκευές και απαγόρεψαν κάθε περαιτέρω συνέχεια των ερευνών του. Α, και φυσικά πέθανε στη φυλακή.

Τι μπορεί να μας πουν άραγε όλα αυτά για την ανθρωπότητα και τον άνθρωπο, δύο έννοιες που πίστεψε και αγάπησε ο Βίλχελμ Ράιχ μέχρι την τελευταία του πνοή;

Tο “Άκου Ανθρωπάκο” διαβάζεται απνευστί. Δεν είναι ότι είναι μικρό σε μέγεθος (αλλά τεράστιο στα νοήματα). Είναι η αγαλλίαση που σου δημιουργεί η γνώση πως υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν τις σκέψεις σου, τα λόγια και τις επιθυμίες σου. Πως υπήρξε μια φωνή που έμοιαζε με τη δική σου. Οργισμένη όταν πρέπει, λογική όταν χρειάζεται, τεκμηριωμένη όταν τη στριμώχνουν, μαχητική όταν την κυνηγάνε.

Το ξέρω, είναι αντιφατικό να πρέπει πρώτα να μηδενίσεις τον εαυτό σου, να παραδεχθείς την υπαιτιότητα σου και το μερίδιο σου στα άσχημα του κόσμου και μετά να ανατείλεις, συνειδητοποιημένος και έτοιμος να τον αλλάξεις.

Το “Άκου Ανθρωπάκο” είναι ένα από τα βιβλία που θα αποτελέσουν τη διαθήκη της ανθρωπότητας.

Τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να βρεις το βιβλίο που μπορεί να ξεκλειδώσει ένα κομμάτι του εαυτού σου που δεν ήξερες ότι υπάρχει.

Γιατί, μπορεί να είσαι ο ανθρωπάκος για τον οποίο μιλάει ο Ράιχ, όμως είσαι και ο Άνθρωπος στον οποίο ελπίζει και ξόδεψε μια ολόκληρη ζωή κι έναν θάνατο για να τον κάνει να πιστέψει στα πόδια του, τα χέρια του και το μυαλό του.

Φταίει μονάχα η συνήθεια....

Συχνά αναρωτιέμαι τι απο τα δύο εχει μεγαλύτερη δύναμη η δύναμη της αγάπης ή η δύναμη της συνήθειας.Αυτό που μου έρχεται στο μυαλό σαν πρώτη σκέψη είναι πως η δύναμη της αγάπης μπορεί να κάνει θαύματα!! Προσωπικά αυτό πίστευα και πιστεύω.

Βλέποντας όμως γύρω μου διάφορες καταστάσεις και διάφορες συμπεριφορές κάποιων ανθρώπων ορισμένες φορές δεν γίνεται παρά να καταλήγω στο εξής:

Ότι τελικά είναι τεράστια η δύναμη της συνήθειας! Μπορεί ακόμα να ξεπεράσει τη δύναμη της αγάπης πολλές φορές, μπορεί ακόμα να βάλει στο περιθώριο ένα μεγάλο έρωτα.

Η δύναμη της συνήθειας μας κάνει να μη θέλουμε να πάμε παραπέρα, φοβούμενοι για το άγνωστο και αν θα είναι καλύτερα η χειρότερα όταν θα μπορέσουμε να φύγουμε από κάπου που έχουμε συνηθίσει !Ειδικά η συνήθεια στις ανθρώπινες σχέσεις.Είναι σαν το ποδήλατο,όταν συνηθίσεις να το οδηγάς χωρίς ροδάκια θα το οδηγάς πάντα έτσι,πολύ απλά γιατί συνήθισες σε αυτό.Μένεις σε μία σχέση γιατί απλά έτσι συνήθισες.

Είναι σαν την ρουτίνα η συνήθεια, σαν την καθημερινότητα.

Η συνήθεια και η επανάληψη είναι μια δύναμη που ασκεί μαγνητική έλξη στις δραστηριότητές μας ίσως και στις σκέψεις μας

Η συνήθεια μπορεί να οδηγήσει σε πολλά λάθη χωρίς να δικαιολογήσει κανένα.

T.K

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ...

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκηπα, για πολύ ώρα.

-Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με! είπε.

-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.

-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.

-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…

Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.

-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετή.

-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.

Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:

-Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.

Έπειτα πρόσθεσε.

-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.

-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.

Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.

-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.

Και ξαναγύρισε στην αλεπού:

-Αντίο, είπε…

-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.

-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.

-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.

-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…

-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται…

ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΑΣ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΠΟΣΑ ΘΕΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ Η ΖΩΗ ΕΓΙΝΕ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ

> Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος
> ανέλαβε να με ξεναγήσει.
>
> Περπατούσαμε δίπλα - δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους.
>
> Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε :
>
> «Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις
> που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής.»
>
> Κοίταξα γύρω - γύρω στον χώρο. Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς
> αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες
> σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
>
> Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον
> δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:
>
> «Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι
> ευχές που έχουν ζητηθεί
> προωθούνται και παραδίδονται σ' αυτούς που τις ζήτησαν.»
>
> Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι
> πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού
> τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.
>
> Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός
> πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη
> μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα.
>
> «Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.
>
> Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.
>
> «Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.
>
> «Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους
> οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια.»
>
> «Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που
> παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.
>
> «Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: 'Ευχαριστώ Θεέ μου'!»
>
> «Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»
>
> «Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω
> απ' το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από
> το 75% αυτού του κόσμου.
>
> »Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ'
> ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.
>
> »Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια, είσαι
> πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.
>
> »Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς
> της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της
> πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.
>
> »Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης,
> της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3
> δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.
>
> »Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι
> μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.
>
> »Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς, δεν είσαι
> ο κανόνας. είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην
> αμφιβολία και στην απόγνωση.
>
> »Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία,
> πρώτον γιατί σου το έστειλε κάποιος που σ' αγαπάει και δεύτερον γιατί
> είσαι πιο τυχερός από 2
> δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν.»
>
> «Κατάλαβα. Και τώρα τι κάνω; Πώς μπορώ να αρχίσω;»

> «Να πεις καλημέρα» μου χαμογέλασε ο άγγελός μου, «να μετρήσεις τις
> ευλογίες σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους,
> για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»

Το κορίτσι που άφησε άφωνο τον κόσμο για πέντε λεπτά

Εκπληκτική ομιλία δωδεκάχρονου κοριτσιού σε διεθνή διάσκεψη για το περιβάλλον.
Πληροφορίες από τη Wikipedia:
Το 1992, στην ηλικία των 12, η Cullis-Suzuki μάζεψε χρήματα μαζί με άλλα παιδιά, μέλη του ECO, για να παρευρεθεί στην Παγκόσμια Σύνοδο του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Εκεί μαζί με άλλα μέλη της ομάδας παρουσίασε στο συνέδριο περιβαλλοντικά θέματα υπό τον τρόπο που τα βιώνουν οι νέοι και χειροκροτήθηκε από όρθια τα μέλη του συνεδρίου. Σήμερα είναι ακτιβίστρια περιβαλλοντολόγος, ομιλίτρια, τηλεοπτική οικοδέσποινα και συγγραφέας

Το κορίτσι που άφησε άφωνο τον κόσμο για πέντε λεπτά

Οδηγίες Ζωής

Υπολόγισε ότι οι έρωτες και οι άθλοι εμπεριέχουν κίνδυνο

Όταν χάνεις, να παίρνεις το μάθημα.

Να έχεις: Αυτοσεβασμό, Σεβασμό των άλλων και Υπευθυνότητα για όλες σου τις πράξεις.

Το να μην κατακτάς ότι θες, κάποτε είναι χάδι της τύχης.

Μάθε τους κανόνες ώστε να ξέρεις πώς να τους παραβιάζεις.

Μην αφήνεις μικροδιενέξεις να αδικούν μεγάλες φιλίες.

Όταν συνειδητοποιείς το λάθος σου, διόρθωσέ το αμέσως.

Να απομονώνεσαι λίγο κάθε μέρα.

Άνοιξε στην αλλαγή αλλά κράτα τις αξίες σου.

Η σιωπή είναι κάποτε η καλύτερη απάντηση.

Ζήσε έντιμα. Όταν γεράσεις θα την απολαύσεις δεύτερη φορά.

Η ερωτική ατμόσφαιρα στο σπίτι είναι τα θεμέλια της ζωής.

Στις ερωτικές διενέξεις, μην αναμοχλεύεις το παρελθόν.

Μοιράσου τη γνώση. Είναι ένας δρόμος για την αθανασία.

Να είσαι ευγενής με τη γη.

Μια φορά το χρόνο, πήγαινε κάπου που δεν έχεις ξαναπάει.

Η καλύτερη σχέση είναι αυτή που ο έρωτας του άλλου ξεπερνά την ανάγκη για τον άλλο.

Μέτρα την επιτυχία με το τι έχεις να δώσεις ως προς το τι έχεις να πάρεις

Προσέγγισε τον έρωτα και το μαγείρεμα με ριψοκίνδυνη εγκατάλειψη.

Αν ένα παιδί…

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:

Μαθαίνει να κατακρίνει

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:

Μαθαίνει να καυγαδίζει

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:

Μαθαίνει να είναι ντροπαλό

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:

Μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:

Μαθαίνει να είναι υπομονετικό

Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:

Μαθαίνει να εκτιμάει

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη:

Μαθαίνει να είναι δίκαιο

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην αποδοχή,

Μαθαίνει να αγαπάει

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια:

Μαθαίνει να έχει πίστη στον εαυτό του και στους άλλους

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:

Μαθαίνει να εκτιμάει

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην φιλία:

Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο

Από το ομώνυμο ποίημα της Dorothy Law Nolte (αμερικανίδα συγγραφέας και σύμβουλος οικογένειας).