ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ...

Δύο βιβλία με έχουν υποχρεώσει να τα διαβάζω κάθε 6-7 χρόνια, μιας και πιστεύω ότι σε κάθε ηλικία σου προσφέρουν κάτι διαφορετικό“ο Γλάρος Ιωνάθαν” και το “Άκου Ανθρωπάκο”.

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

ΡΑΙΧ ΒΙΛΧΕΛΜ

Το έργο αυτού του μεγάλου οραματιστή που αγάπησε τον άνθρωπο και τον πίστεψε όσο λίγοι, δυστυχώς παραμένει πάντα επίκαιρο. Οι αλλαγές που έγιναν από το θάνατό του μέχρι τώρα στην ανθρώπινη συνείδηση είναι πολύ λίγες και τούτο φαίνεται στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση. Αρνούμαστε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Αρνούμαστε να αποδεχθούμε τις απλές αλήθειες της ζωής και να αφεθούμε στο ορμητικό ρεύμα της. Συρόμαστε πίσω από τους μεγαλόσχημους φαφλατάδες που μας εμπλέκουν σε οδυνηρούς και ανόητους πολέμους. Για όλα αυτά τα δεινά ευθύνεται ο ανθρωπάκος που πεισματικά εξακολουθούμε να κρύβουμε και να διατηρούμε μέσα μας, πίσω από τα πολλά ετερόφωτα προσωπεία μας.

Δεν είμαι λευκός μήτε μαύρος, κόκκινος ή κίτρινος. Δεν είμαι Χριστιανός, ούτε Εβραίος, Μουσουλμάνος ή Μορμόνος. Δεν είμαι πολύγαμος, μήτε ομοφυλόφιλος ή αναρχικός. Όταν αγκαλιάζω μια γυναίκα, είναι επειδή την αγαπώ και την ποθώ κι όχι επειδή έχω πιστοποιητικό γάμου ή είμαι σεξουαλικά πεινασμένος. Δε δέρνω τα παιδιά. Δεν ψαρεύω, δεν κυνηγώ κι ας είμαι καλός σκοπευτής κι ας αγαπώ τη σκοποβολή. Δεν παίζω μπριζ και δε δίνω πάρτι για να διαδώσω τις ιδέες μου. Αν οι ιδέες μου ευσταθούν, θα διαδοθούν από μόνες τους. [...] Τηρώ κάθε λογικό νόμο κατά γράμμα, αλλά μάχομαι τους απαρχαιωμένους ή τους εξωφρενικούς. [...] Θέλω τα παιδιά και οι νέοι να απολαμβάνουν τον σωματικό έρωτα δίχως αναστολές. Δεν θεωρώ ότι για να είναι κανείς θρήσκος με την καλύτερη, αυθεντικότερη, έννοια, πρέπει να καταστρέψει την ερωτική του ζωή και να μουμιοποιηθεί, στην ψυχή και το σώμα.”

Ο άνθρωπος που έγραψε όλα αυτά (το 1945 παρακαλώ) κυνηγήθηκε από θεούς και δαίμονες: διώχθηκε από 4 ευρωπαϊκά κράτη, διαγράφηκε από το κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας, με τους αριστερούς να τον θεωρούν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης και τους φασίστες πράκτορα της Μόσχας! Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση, κάηκαν στη Γερμανία ενώ στις ΗΠΑ κατέστρεψαν όλες του τις επιστημονικές συσκευές και απαγόρεψαν κάθε περαιτέρω συνέχεια των ερευνών του. Α, και φυσικά πέθανε στη φυλακή.

Τι μπορεί να μας πουν άραγε όλα αυτά για την ανθρωπότητα και τον άνθρωπο, δύο έννοιες που πίστεψε και αγάπησε ο Βίλχελμ Ράιχ μέχρι την τελευταία του πνοή;

Tο “Άκου Ανθρωπάκο” διαβάζεται απνευστί. Δεν είναι ότι είναι μικρό σε μέγεθος (αλλά τεράστιο στα νοήματα). Είναι η αγαλλίαση που σου δημιουργεί η γνώση πως υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν τις σκέψεις σου, τα λόγια και τις επιθυμίες σου. Πως υπήρξε μια φωνή που έμοιαζε με τη δική σου. Οργισμένη όταν πρέπει, λογική όταν χρειάζεται, τεκμηριωμένη όταν τη στριμώχνουν, μαχητική όταν την κυνηγάνε.

Το ξέρω, είναι αντιφατικό να πρέπει πρώτα να μηδενίσεις τον εαυτό σου, να παραδεχθείς την υπαιτιότητα σου και το μερίδιο σου στα άσχημα του κόσμου και μετά να ανατείλεις, συνειδητοποιημένος και έτοιμος να τον αλλάξεις.

Το “Άκου Ανθρωπάκο” είναι ένα από τα βιβλία που θα αποτελέσουν τη διαθήκη της ανθρωπότητας.

Τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να βρεις το βιβλίο που μπορεί να ξεκλειδώσει ένα κομμάτι του εαυτού σου που δεν ήξερες ότι υπάρχει.

Γιατί, μπορεί να είσαι ο ανθρωπάκος για τον οποίο μιλάει ο Ράιχ, όμως είσαι και ο Άνθρωπος στον οποίο ελπίζει και ξόδεψε μια ολόκληρη ζωή κι έναν θάνατο για να τον κάνει να πιστέψει στα πόδια του, τα χέρια του και το μυαλό του.