Σκέψεις για τη σύκρουσηΟ άνθρωπος έχει δεχτεί τη σύγκρουση σαν ένα έμφυτο κομμάτι της καθημερινής ύπαρξής του γιατί έχει δεχτεί τον ανταγωνισμό, τη ζήλια, την πλεονεξία, την απληστία και την επιθετικότητα σαν ένα φυσικό τρόπο ζωής.
Όταν δεχτούμε έναν τέτοιο τρόπο ζωής δεχόμαστε τη δομή της κοινωνίας όπως είναι να ζούμε μέσα στο μοντέλο του «αξιοσέβαστου». Και αυτή είναι η παγίδα των περισσότερων μας ότι θέλουμε να’ μαστέ «αξιοσέβαστοι».
Όταν εξετάσουμε το ίδιο το μυαλό μας και την καρδιά, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τον τρόπο που αισθανόμαστε και το πως ενεργούμε στην καθημερινή μας ζωή, παρατηρούμε ότι όσο προσαρμοζόμαστε στο πρότυπο της κοινωνίας, η ζωή γίνεται ένα πεδίο μάχης.
Αν δεν τη δεχτούμε-και κανένας άνθρωπος με θρησκευτική αίσθηση των πραγμάτων δεν είναι δυνατό να δεχτεί μια τέτοια κοινωνία- τότε θα ελευθερωθούμε τελειωτικά από το ψυχολογικό πρότυπο της κοινωνίας.
Ένα μυαλό που είναι μπερδεμένο, οτιδήποτε και να κάνει, σε οποιοδήποτε επίπεδο, θα παραμείνει μπερδεμένο. Κάθε πράξη που δημιουργείτε από σύγχυση οδηγεί σε μεγαλύτερη σύγχυση. Τι συμβαίνει τότε;
Σταματώ να συμπεριφέρομαι με βάση τη σύγχυση από δω και πέρα. ...
Απόσπασμα Ινδού φιλόσοφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου