Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Άντρες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Το πάθαμε κι αυτό...

Από αναγνώστρια

«Στη δουλειά τη βγάζω δεν τη βγάζω φέτος» μου είπε και κοίταξε το υπερπέραν. Είναι 35 πανέξυπνος, σέξι και υποψήφιος… άνεργος. Φλερτάρω Σάββατο βράδυ, με ένα θύμα της οικονομικής κρίσης γένους αρσενικού και λέω –χωρίς να μου το έχει ζητήσει- να πάρω την τσαντούλα μου και να γίνω καπνός γιατί βαρέθηκα αυτή την καραμέλα και γιατί δε θέλω να κάνω κανένα pause στη μου ζωή επειδή με κυνηγάει ο αόρατος αυτός εχθρός.
Guys, προσοχή, η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά όπως πάμε θα βρεθούμε όλοι αγκαλιά στο φουαγιέ του ψυχίατρου.

Είναι και αυτό το θεματάκι που έχει ο άντρας με την επιτυχία. Παλαιότερα το σεξ ήταν το τρόπαιο. Tώρα πια το κάστρο έπεσε και είναι τα λεφτά, η καταξίωση (λέμε τώρα) και το τεράστιο ΕΓΩ, αφήνουν ελάχιστο χώρο σε δεσμεύσεις που περιέχουν συναίσθημα. «’Ελα μωρέ, όλα καλά θα πάνε, χαμογέλα!» Τι άλλο να του πεις; Να φύγεις; Θα γίνεις υπερβολική και άλλωστε τι έχει o άνθρωπος; Απλά είναι depressed με τη δουλειά, όπως όλοι δηλαδή. Θέλει άλλωστε από τη φύση του ως άνδρας (μοι ένεπε μούσα) να κάνει κι αυτός με τη σειρά του το ταξίδι του στις μεγαλουπόλεις της Εποχής της Κρίσης, να περιπλανηθεί, να τα χάσει όλα, να προσπαθήσει να τα κερδίσει ξανά κλείνοντας τ’ αυτιά του στις σειρήνες που θα του κόψουν τον δρόμο.

Τους αγαπάμε και τους καταλαβαίνουμε γιατί η ανεργία παραμονεύει στη γωνία τους περισσότερους Έλληνες και μάλιστα στην πιο παραγωγική τους ηλικία. Τι θα κάνουμε όμως; Θα σταματήσουμε; Είμαστε και η γενιά που γαλουχήθηκε μέσα στην ευμάρεια, με εμφανή τα συμπτώματα του βουτύρου και τώρα μας λένε άγρια και ξαφνικά ότι πρέπει να αλλάξουμε, να πάρουμε το ντουφέκι μας και να αντιμετωπίσουμε μια νέα, δύσκολη εποχή. Δεν μας μένει τίποτα άλλο παρά να το δούμε δυναμικά, και το κυριότερο, να το κάνουμε. Ας μην ξεχνάμε, ότι σε τέτοιες ιστορικές περιόδους αυτοί που έχουν το πρόβλημα είναι αυτοί που πρέπει να βρουν και τις λύσεις, χτίζοντας ένα νέο κώδικα ηθικής και μια νέα κοινωνία σεβασμού, κατανόησης και δημιουργικότητας.
Και -επιτέλους!- ένα κόσμο που το χρήμα δεν θα είναι πια θεός.

Let’s fall in love και βλέπουμε.

1 σχόλιο: